Published in
Deprem Hikayeleri
2 dk
Hikayeler Anlatılmaya, Atakan Yaşamaya Devam Edecek
6 Şubat Depreminde, Antakya'da kaybettiğimiz kardeşlerimizin hikayelerini paylaşan sevgili Mine Kavasoğullarına teşekkür ederiz.
Kadınların hikayelerini paylaşan, "Deneyim paylaşınca güzeldir." inancıyla çalışan BinYaprak ailesi olarak, 29 Ekim'de BinYaprak Hikaye Hasadı Hareketini başlattık. Cumhuriyetimizin 2. yüzyılına kadınların hikayelerini hediye etmek için çıkacağımız Hikaye Hasadına, depremde kaybettiğimiz kız kardeşlerimizin hikayelerini yayınlayarak başladık. Depremde kaybettiğimiz tüm kardeşlerimizi asla unutmadık ve unutturmayacağız. Bu yazıda olduğu gibi, kaybettiğimiz kardeşlerimizin hayat hikayelerini, deneyimlerini, bilgeliğini, ilhamını ve hayat enerjisini dijitale taşıyıp, sözleri ve yaşadıklarıyla bıraktığı izlerini binlerle paylaşmak istiyoruz.
Dünya tatlısı, derin bakışlı ve şefkatli bu güzel çocuğun ismi Atakan Konuklu ve ben size onun hikayesini anlatacağım çünkü hikayesi anlatılan bir insan yaşamaya devam eder.
Atakan, 9 Temmuz 2010'da dünyaya geldi. Sevgi dolu bir çocuktu ve annesi Şenay Hanım ona "koca bebeğim" diye sesleniyordu.
Doğada olmayı, hayvanları ve bebekleri çok seviyordu Atakan. Henüz 2 yaşındayken bile çam keseböceklerine zarar vermekten çekinirdi. Martı deriz biz Kıbrıs'ta bu böceklere. Martıcıkların hayatı için üzülen, onları korumaya çalışan, ezmekten kaçınan bir çocuk...
Hayvanlarla kurduğu bağ çok güçlüydü. Şimşek isminde bir köpeği ve dedesinin ona verdiği bir sürü tavşanı vardı. Anneannesinin yaptığı yalancı dolma en sevdiği yemekti. Piyano çalmayı da çok seviyordu. Hem müziğe hem de spora karşı oldukça ilgiliydi ve Gazimağusa Türk Maarif Koleji voleybol takımındaydı.
Atakan, 9 Temmuz 2010'da dünyaya geldi. Sevgi dolu bir çocuktu ve annesi Şenay Hanım ona "koca bebeğim" diye sesleniyordu.
Doğada olmayı, hayvanları ve bebekleri çok seviyordu Atakan. Henüz 2 yaşındayken bile çam keseböceklerine zarar vermekten çekinirdi. Martı deriz biz Kıbrıs'ta bu böceklere. Martıcıkların hayatı için üzülen, onları korumaya çalışan, ezmekten kaçınan bir çocuk...
Hayvanlarla kurduğu bağ çok güçlüydü. Şimşek isminde bir köpeği ve dedesinin ona verdiği bir sürü tavşanı vardı. Anneannesinin yaptığı yalancı dolma en sevdiği yemekti. Piyano çalmayı da çok seviyordu. Hem müziğe hem de spora karşı oldukça ilgiliydi ve Gazimağusa Türk Maarif Koleji voleybol takımındaydı.
Meğer ne çok ortak yönümüz varmış Atakan'la. Elimi omzuna atıp biraz piyanodan, biraz ortak olan okulumuzdan, biraz voleyboldan, biraz yüzmeden konuşabilseydim keşke. Bir yandan da ikimizin de en sevdiği yemek olan "anneanne yalancı dolması" yeseydik...
Atakan'ın voleybol takımı Kıbrıs'ta şampiyon oldu! Turnuva için Adıyaman'a gittiler. İsias Otel'de kalıyorlardı.6 Şubat 2023'te 12 yaşındaki Atakan'ın ve aynı zamanda ekibin eğitmenlerinden olan, çocuklara hep yol gösteren, esprili ve şefkatli babası Pamir Konuklu'nun hayatı bir depremle ellerinden alındı. Ellerinden alındı, evet. Buna kader deyip geçmeyeceğiz. Tuzla buz olan bu "yapı"nın bu çürümüş haliyle kullanıma açılmasının bütün sorumluları teker teker bulunacak.
Hikayeler anlatılmaya, Atakan ve babası yaşamaya devam edecek.
Pamir bey ve oğlu Atakan beraberler ama maalesef yanımızda değiller. Şenay Hanım ise kızı Adel'den güç alarak adalet istiyor. Biz Atakan ile karşılıklı oturup sevdiğimiz şeylerden konuşacak bir fırsat bulamadık ama o ve babası, bana ve koskoca bir halka nasıl hak aranır, nasıl birlik olunur öğretti.
Hepimiz Şenay Hanım'ın, kızının ve tüm ailesinin yanındayız. Olmaya da devam edeceğiz.
Sevgili Atakan Konuklu’nun hikayesini kaleme alan, kız kardeşimiz Mine Kavasoğulları, bu yazıyı mimarintersi Instagram sayfasında paylaştı. Biz de Mine Kavasoğulları ve Atakan’ın ailesinin izinleriyle, Atakan’ın bıraktığı izleri binlerle paylaşmak istedik ve sizlere Mine'den bir not getirdik: "Paylaşım ailenin izniyle yapılmıştır. Fotoğraf ve metnin yazılmasında kullanılan bilgiler aile tarafından Mimarın Tersi'ne gönderilmiştir. Gönderiye yorum yaparken aile adına hassas olmanızı rica ederim. Ben Kıbrıslı olarak deprem gerçekliğini ve kaybettiğimiz hayatların bir sayıdan ibaret olmadığını, depremde kaybettiğimiz Kıbrıslı çocukların hikayelerini yazarak hatırlatmak istiyorum. Onbinlerce tamamlanmamış hikaye var. Siz de bildiğiniz kişilerin hikayelerini paylaşın. Hikayesi anlatılan insanlar yaşamaya devam eder. Ailelerimizin mücadelesinde yanlarında olmak için bu gönderiyi hikayenizde paylaşabilirsiniz. Bu mücadele depremde elimizden alınan herkes için. Bu mücadele adalet için"
#isiashepimizindavası
Yazar hakkında
BinYaprak; iş hayatına atılmaya hazırlanan farklı coğrafyalardaki üniversiteli kadınla, çalışan kadının ilham, tecrübe ve iş fırsatlarını paylaştıkları, çalışan kadının dijital kız kardeşlik çemberi.
Yorum