Kuzey Yıldızım, Annem Tülay Aydın (1956–2021)

“Annem bana sadece bir hayat değil; yön, güven ve anlam verdi. O kadar derinden sevdi ki bizi, istemesek bile onsuz da ayakta durabilecek gücü verdi... Benim annem işte böyle bir kadındı.”

Özge Aydın

Değerli annelerimizden Tülay Aydın’ın hikayesini anlatan kızı sevgili Özge Aydın’a teşekkür ederiz.

Kadınların hikayelerini paylaşan, "Deneyim paylaşınca güzeldir." inancıyla çalışan BinYaprak ailesi olarak, 29 Ekim'de BinYaprak Hikaye Hasadı Hareketini başlattık. Cumhuriyetimizin 2. yüzyılına kadınların hikayelerini hediye etmek için çıktığımız Hikaye Hasadına, sevgili kız kardeşlerimizin hikayelerini yayınlayarak devam ediyoruz. Ülkemizin her köşesinde anlatacak çok şeyi olan güçlü ve başarılı kadınlarımız var; bu yazıda olduğu gibi, kız kardeşlerimizin hayat hikayelerini, deneyimlerini, bilgeliğini, ilhamını ve hayat enerjisini dijitale taşıyıp, sözleri ve yaşadıklarıyla bıraktığı izlerini binlerle paylaşmak istiyoruz. 

Annem'i 2021 yılında, çok ani ve beklenmedik bir şekilde kaybettim. O an... insanın ömrü boyunca unutamayacağı türdendi; sanki dünya bir anlığına dönmeyi bırakmış, her şey durmuş gibiydi. Ne olacaklara hazırlıklıydık ne de beklediğimiz bir şeydi. Gittiğinde, evimizin içindeki ışık da bir anda onunla birlikte kayboldu.

Ama o ışık aslında tamamen kaybolmadı. Annemin içimizde yaktığı ışık hâlâ bizimle. Çünkü sevgisi, güzel ruhu ve bize kattıkları onunla birlikte gitmedi. Her gün içimde yaşıyor, bunu hissediyorum.

Annem, dört kardeşin en küçüğü olarak orta halli bir ailede büyüdü. En küçük çocuk genelde sessiz, sakin olur derler ama annem bambaşkaydı. Evin en güçlü çocuğuydu. Hayat ona pek kolay davranmadı ama o, her zorluğu zarafetle taşımasını bildi; yaşadıklarını sevgi dolu bir güce dönüştürmeyi öğrendi.

Ailesinde üniversiteyi bitiren ilk ve tek kişiydi. Bu, onun ne kadar azimli ve çalışkan biri olduğunu anlatmaya yeter. Mimarlık, onun kendini ifade etme biçimiydi. Dünyayı güzelleştirmenin, daha yaşanır hâle getirmenin bir yoluydu onun için. Zaten hep öyle biriydi annem; bir şeyler yaratmak, insanların hayatına dokunmak ve yaşadığı yerleri daha iyi bir yer hâline getirmek isterdi.

Üniversitedeyken, kendisi gibi mimarlık okuyan bir adamla tanıştı. O adam, annemi gerçekten gördü ve sevdi. Sadece güzelliğini değil; aklını, kalbini, gücünü sevdi. Hayatı ve aşkı birlikte paylaştılar. Geleceklerini birlikte hayal ettiler, sonra da o hayali birlikte gerçeğe dönüştürdüler.

Annemin bir yeteneği vardı: Geleceği görebilirdi. Sadece tasarımlarda değil, insanlarda da. Bizim bile farkında olmadığımız potansiyellerimizi, daha biz anlamadan o görürdü.

En büyük mirası biziz, çocukları. Bizi öyle özgür, dürüst ve kendine güvenen bireyler olarak yetiştirdi ki... Hayatın zorluklarından korumak yerine, bizi gerçeğine hazırladı. Korktuğumuzda bile dimdik durmayı, zor da olsa doğruyu söylemeyi, kimse görmese bile nazik olmayı ondan öğrendik.

Onunla bir kere bile tanışan herkes, annemi severdi. Genç, yaşlı fark etmezdi. İnsanları gerçekten dinlerdi, görürdü. Yanındayken önemli hissederdiniz kendinizi; çünkü önem verirdi. Hiçbir zaman sadece almak için yaşamadı, hep vermek için yaşadı. Güzel bir söz, sıcak bir yemek, ince düşünülmüş bir hediye, sessiz bir destek... Bunlar onun doğasında vardı; cömertçe paylaşırdı. Başkalarını mutlu etmekten kendi mutluluğunu yaratırdı.

Bugün ben, onun sevgisinin, vizyonunun ve gücünün yaşayan bir yansımasıyım. O mirası taşıyorum. Kalbimde hissediyorum; hayatımda, her an benimle. Onu kendi sesimde, düşüncelerimde, bazen rüyalarımda duyuyorum.

Annem bana sadece bir hayat değil; yön, güven ve anlam verdi. O kadar derinden sevdi ki bizi, istemesek bile onsuz da ayakta durabilecek gücü verdi. İşte onun asıl gücü ve asaleti buradaydı.

Bugün kendimle gurur duyabiliyorsam, bunu onun sayesinde başardım. Şimdi onun sözleriyle konuşuyorum. Onun gücüyle yürüyorum. Sevgisini pusula gibi taşıyorum yanımda.

Aslında ben, onun hâlâ devam eden sesiyim; gerçekleştirmek istediği hayaliyim, bitmeyecek hikâyesiyim. Eğer bugün güzel bir hayat yaşıyorsam, bu onun sayesinde gerçekleşti. Ben onun eseriyim ve canım anneme sonsuz minnettarım.

Benim annem işte böyle bir kadındı.

Seni seviyorum biricik annem… Kuzey Yıldızım… Tülay Aydın. ⭐