Published in
Deprem Hikayeleri
2 dk
Hikayeler Anlatılmaya, Havin Yaşamaya Devam Edecek
6 Şubat Depreminde, Adıyaman'da kaybettiğimiz kardeşlerimizin hikayelerini kaleme alan sevgili kız kardeşimiz Mine Kavasoğulları'na teşekkür ederiz.
Kadınların hikayelerini paylaşan, "Deneyim paylaşınca güzeldir." inancıyla çalışan BinYaprak ailesi olarak, 29 Ekim'de BinYaprak Hikaye Hasadı Hareketini başlattık. Cumhuriyetimizin 2. yüzyılına kadınların hikayelerini hediye etmek için çıkacağımız Hikaye Hasadı'na, depremde kaybettiğimiz kardeşlerimizin hikayelerini yayınlayarak başladık. Depremde kaybettiğimiz tüm kardeşlerimizi asla unutmadık ve unutturmayacağız. Bu yazıda olduğu gibi, kaybettiğimiz kardeşlerimizin hayat hikayelerini, deneyimlerini, bilgeliğini, ilhamını ve hayat enerjisini dijitale taşıyıp, sözleri ve yaşadıklarıyla bıraktığı izlerini binlerle paylaşmak istiyoruz.
Fotoğrafta gördüğünüz güzel, zarif ve güler yüzlü bu kızın adı Havin Kılıç ve ben size onun hikayesini anlatacağım çünkü hikayesi anlatılan bir insan yaşamaya devam eder.
Havin 19 Ağustos 2011'de doğdu. Oldukça şefkatli, ince düşünceli, yardımsever ve hayvansever bir çocuktu. Bu yüzden lakabının Kelebek olması sizi şaşırtmayacaktır.Oldukça hassas ruhlu bir çocuk olmasına rağmen, mücadeleciydi ve tuttuğunu koparırdı.
Hayatta en sevdiği şeylerden biri voleybol oynamaktı. Okul dışındaki tüm zamanlarını voleybol oynayarak geçirmek isterdi.
Teneffüste voleybol oynardı.
Denizde voleybol oynardı.
Parkta voleybol oynardı.
Sokakta voleybol oynardı.
Evde voleybol oynardı.
Denizde voleybol oynardı.
Parkta voleybol oynardı.
Sokakta voleybol oynardı.
Evde voleybol oynardı.
Akla gelebilecek ve mümkün olan her yerde voleybol oynardı. Oynamadığı zamanlardaysa televizyonda voleybol maçı izlerdi. Uzaktan izlediği Filenin Sultanları ablaları bir gün onu aralarına alacaktı. Televizyonda izleyecektik ve ona tezahüratlar edecektik.
Elbette voleybolu bu kadar seven Havin'in, okulunun takımında olmadığını düşünemeyiz. Gazimağusa Türk Maarif Koleji voleybol takımının bir parçasıydı o da. Kıbrıs'ta şampiyon oldular. Turnuva için Adıyaman'a gittiler. İsias Otel'de kalıyorlardı.
6 Şubat 2023'te 11 yaşındaki Havin'in hayatı, onun ve Kıbrıs'ta dönüşünü dört gözle bekleyen ailesinin elinden alındı. Elinden alındı, evet. Bu güzel çocuğun hayatını, en sevdiği şeyi yapmak için geldiği Adıyaman'da zorla elinden aldılar! Bu ihmale kader demeyeceğiz. Tuzla buz olan bu "yapı"nın, çürümüş bir şekilde otel olarak kullanıma açılmasının bütün sorumluları teker teker bulunacak. Hikayeler anlatılmaya, Havin yaşamaya devam edecek.Annesi Hülya Hanım'a "Arkadaş canlısı, sevgi dolu bir evlattı KELEBEĞİM, HAVİNKUŞUM" cümlesini -di'li geçmiş zamanda kurdurtanlar elbet bunun hesabını verecekler.
Hepimiz Havin'in annesi Hülya Hanım'ın ve tüm ailesinin yanındayız.
Sevgili Havin Kılıç’ın hikayesini kaleme alan, kız kardeşimiz Mine Kavasoğulları, bu yazıyı mimarintersi Instagram sayfasında paylaştı. Biz de Mine Kavasoğulları ve Havin’in ailesinin izinleriyle, Havin’in bıraktığı izleri binlerle paylaşmak istedik ve sizlere Mine'den bir not getirdik: "Paylaşım ailenin izniyle yapılmıştır. Fotoğraf ve metnin yazılmasında kullanılan bilgiler aile tarafından Mimarın Tersi'ne gönderilmiştir. Gönderiye yorum yaparken aile adına hassas olmanızı rica ederim. Ben Kıbrıslı olarak deprem gerçekliğini ve kaybettiğimiz hayatların bir sayıdan ibaret olmadığını, depremde kaybettiğimiz Kıbrıslı çocukların hikayelerini yazarak hatırlatmak istiyorum. Onbinlerce tamamlanmamış hikaye var. Siz de bildiğiniz kişilerin hikayelerini paylaşın. Hikayesi anlatılan insanlar yaşamaya devam eder. Ailelerimizin mücadelesinde yanlarında olmak için bu gönderiyi hikayenizde paylaşabilirsiniz. Bu mücadele depremde elimizden alınan herkes için. Bu mücadele adalet için"
#isiashepimizindavası
Yazar hakkında
BinYaprak; iş hayatına atılmaya hazırlanan farklı coğrafyalardaki üniversiteli kadınla, çalışan kadının ilham, tecrübe ve iş fırsatlarını paylaştıkları, çalışan kadının dijital kız kardeşlik çemberi.
Yorum