Hikayeler Anlatılmaya, Lavin Yaşamaya Devam Edecek

 6 Şubat Depreminde, Adıyaman'da kaybettiğimiz kardeşlerimizin hikayelerini kaleme alan sevgili kız kardeşimiz Mine Kavasoğulları'na teşekkür ederiz.

Kadınların hikayelerini paylaşan, "Deneyim paylaşınca güzeldir." inancıyla çalışan BinYaprak ailesi olarak, 29 Ekim'de BinYaprak Hikaye Hasadı Hareketini başlattık. Cumhuriyetimizin 2. yüzyılına kadınların hikayelerini hediye etmek için çıkacağımız Hikaye Hasadı'na, depremde kaybettiğimiz kardeşlerimizin hikayelerini yayınlayarak başladık. Depremde kaybettiğimiz tüm kardeşlerimizi asla unutmadık ve unutturmayacağız. Bu yazıda olduğu gibi, kaybettiğimiz kardeşlerimizin hayat hikayelerini, deneyimlerini, bilgeliğini, ilhamını ve hayat enerjisini dijitale taşıyıp, sözleri ve yaşadıklarıyla bıraktığı izlerini binlerle paylaşmak istiyoruz. 

Bu ipek saçlı, güzel yüzlü kızın adı Lavin Kalaycı ve ben size onun hikayesini anlatacağım çünkü hikayesi anlatılan bir insan yaşamaya devam eder.

Lavin, 10 Mart 2009'da dünyaya geldi. Evet, bugün Lavin'in doğum günü. Her şeye pozitif tarafından bakan, bu pozitifliği yüzüne yansıyan, arkadaşlarının yardımına hiç düşünmeden koşan bu kızın doğum günü.
Canım Lavin...

Kıbrıs'ta mücendra dediğimiz mercimekli pilavı çok severdi. Mercimekli yemeklerin hepsini çok severdi.
Müzikle de ilgiliydi. Keman çalmayı öğreniyordu. Çok yakışıyordu ona keman.
Resim yapmayı da çok severdi ve yetenekliydi de.
Kendini iyi tanıyan ve ne istediğini çok iyi bilen bir çocuktu. Büyüyünce diş hekimi olma ve Fransa'da okuma hayali vardı. Ve fırsatı olsa bunu gerçekleştireceğine o kadar eminim ki!

Pek çok spor denemişti ama severek gittiği tek spor voleyboldu. Her fırsatta voleybol oynayacak kadar çok seviyordu bu sporu. Okulunun voleybol takımındaydı. Takım Kıbrıs şampiyonu oldu ve turnuva için Adıyaman'a gittiler. İsias Otel'de kalıyorlardı.

6 Şubat 2023'te, bugün 14. yaşını kutluyor olmamız gereken Lavin'in hayatı elinden alındı. Lavin'in annesi Duygu Hanım kızına her konuda destek veren bir anneydi. Veli olarak hem kızının hem de diğer ailelerin gözü arkada kalmasın diye çocukların yanında olmak için o da gelmişti İsias'a. Onun da hayatını çaldılar. Kızını burada da yalnız bırakmadı. Ama buna kader deyip geçmeyeceğiz! Tuzla buz olan bu "yapı"nın çürümüş halde kullanıma açılmasının hesabı, parmağı olan herkesten sorulacak. Suçlular teker teker ortaya çıkacak. Hikayeler anlatılmaya, Lavin ve annesi Duygu Hanım yaşamaya devam edecek.

Şimdi eşi ve büyük kızı elinden alınan Caner Bey, küçük kızı Havin'den destek alarak ayakta duruyor. Halası Dilek Hanım, birlikte çektikleri fotoğraflardan güç bulmaya çalışıyor.

Bir babaya "10 Mart'ta Lavin'im doğdu, 12 Mart'ta Havin'im doğdu. Birini 10 Şubat'ta toprağa verdim. Diğeri ise küçücük yaşıyla beni ayağa kaldırmaya çalışıyor." dedirtenleri UNUTMAYACAĞIZ.

Lavin'in babası Caner Bey'in, kardeşi minik Havin'in, halası Dilek Hanım'ın ve tüm ailenin yanındayız.

Sevgili Lavin Kalaycı’nın hikayesini kaleme alan, kız kardeşimiz Mine Kavasoğulları, bu yazıyı mimarintersi Instagram sayfasında paylaştı. Biz de Mine Kavasoğulları ve Lavin’in ailesinin izinleriyle, Lavin’in bıraktığı izleri binlerle paylaşmak istedik ve sizlere Mine'den bir not getirdik: "Paylaşım ailenin izniyle yapılmıştır. Fotoğraf ve metnin yazılmasında kullanılan bilgiler aile tarafından Mimarın Tersi'ne gönderilmiştir. Gönderiye yorum yaparken aile adına hassas olmanızı rica ederim. Ben Kıbrıslı olarak deprem gerçekliğini ve kaybettiğimiz hayatların bir sayıdan ibaret olmadığını, depremde kaybettiğimiz Kıbrıslı çocukların hikayelerini yazarak hatırlatmak istiyorum. Onbinlerce tamamlanmamış hikaye var. Siz de bildiğiiz kişilerin hikayelerini paylaşın. Hikayesi anlatılan insanlar yaşamaya devam eder. Ailelerimizin mücadelesinde yanlarında olmak için bu gönderiyi hikayenizde paylaşabilirsiniz. Bu mücadele depremde elimizden alınan herkes için. Bu mücadele adalet için"

#isiashepimizindavası