Duygusal Çeviklik

Yeliz Bahadır ile "duygusal çeviklik" üzerine ilham verici ve farkındalık yaratıcı bir etkinlik gerçekleştirdik. Keyifli okumalar!

Neler öğrendik?

Çok rasyonel ve verilerle karar vermeye çalışırken duygularımızdan kaçıyoruz, hissettiklerimizi kendimize dahi ifade etmiyoruz. Duygusal çevikliğin ne olduğu burada ortaya çıkıyor; duygularımızı, kendimizi anlamak demek. Psikolog Guy Winch duygularımızdan kaçma haline güzel bir örnek veriyor:

küçükken düşüp yaralandığımızda ne yapacağımızı biliyoruz. Mesela yara bandı yapıştırıyoruz. Hâlbuki duygusal olarak çok daha fazla yaralanıyoruz ve yaralandığımızda ne yapacağımızı bilmiyoruz. Düştüğümüzde nasıl acı hissediyorsak, yalnız ya da başarısız hissettiğimizde de benzer şekilde bir acı hissediyoruz.

Peki, ne yapabiliriz?

Cevabını Susan David'in duygusal çeviklik tanımında bulabiliriz: "kendinle meraklı ve şefkatli bir ilişkinde olmak"

Düşüncelerimize çok güveniyoruz, çok da güvenmemek lazım çünkü zihnimiz yargısallık ve varsayımlarla çalışıyor. Örneğin aşırı genellemeye, olumsuz çağrışımlara, keşkelere meyilli olabiliyoruz. Bazen hiç farkında olmadan, otomatik olarak düşünüyoruz. Bu yüzden ne düşündüğümün farkında mıyım sorusunu sormak çok önemli. Zihnimizde yeni patikalar açmak ve duygularımızı anlama çalışmak gerekiyor.

Nasıl yapabiliriz?

Topyekün deneyimimizi parçalara ayırmak
4D: Durum, Düşünce, Duygu, Davranış: Ben bugün ne yaşadım, nasıl bir duygu içine girdim, ne yaptım sorusu sorabilmek önemli.
Karşılanmayan ihtiyaçların ve tetikleyicilerin farkına varmak
Benim şuan ihtiyacım ne sorusu sormak ve bizi tetikleyen şeylerin farkına varmak örneğin duyarlı olduğumuz şeylere karşı daha yoğun hisler besleyebilir, tepkiler verebiliriz.
"Bakmak nesnel, görmek özneldir"
İç Sesleri dinlemek
İçimizde bir benlik var sanıyoruz ama aslında çok sesliyiz ve orkestra yönetir gibi, moderatörlük yapabiliriz. Olumsuz bir şey düşündüğümüzde, ben bundan ne öğrenebilirim sorusunu sorabiliriz.
Durmak, es verebilmek
Dur-Düşün-Davran

Bazen her şey çok kötü, değerlerimi nasıl yaşatırım diye sorabiliriz ama aslında bilinçli seçimler yapmak için kuvvetli değerlerimiz var ve bu da nasıl hatırlanmak istediğimizle ilgili.
Nelson Mandela'nın 25 yıl hapishanede kaldıktan sonra çıktığında yaşattığı değeri, barış mücadelesi bunun ilham verici örneklerinden biri.

Bazı Şahane Tavsiyeler:

Ben daha fazla okumak istiyorum diyenler için: Susan David'in Duygusal Çeviklik kitabı

Ben dinlemek istiyorum diyenler için: Ted Konuşması Guy Winch Neden hepimizin duygusal sağlık bilgisi uygulamarına ihtiyacımız var? https://www.ted.com/talks/guy_winch_why_we_all_need_to_practice_emotional_first_aid?language=tr

Ben izlemek istiyorum diyenler için: Invictus (Yenilmez) Nelson Mandela'nın biyografik drama filmi.