Hikayeler Anlatılmaya, Alp Yaşamaya Devam Edecek

6 Şubat Depreminde, Adıyaman'da kaybettiğimiz kardeşlerimizin hikayelerini kaleme alan sevgili kız kardeşimiz Mine Kavasoğulları'na teşekkür ederiz.

Kadınların hikayelerini paylaşan, "Deneyim paylaşınca güzeldir." inancıyla çalışan BinYaprak ailesi olarak, 29 Ekim'de BinYaprak Hikaye Hasadı Hareketini başlattık. Cumhuriyetimizin 2. yüzyılına kadınların hikayelerini hediye etmek için çıkacağımız Hikaye Hasadı'na, depremde kaybettiğimiz kardeşlerimizin hikayelerini yayınlayarak başladık. Depremde kaybettiğimiz tüm kardeşlerimizi asla unutmadık ve unutturmayacağız. Bu yazıda olduğu gibi, kaybettiğimiz kardeşlerimizin hayat hikayelerini, deneyimlerini, bilgeliğini, ilhamını ve hayat enerjisini dijitale taşıyıp, sözleri ve yaşadıklarıyla bıraktığı izlerini binlerle paylaşmak istiyoruz. 

Gördüğüm en içten gülüşlerden birine sahip, muzip suratlı bu tatlı çocuğun adı Alp Akın ve ben size onun hikayesini anlatacağım çünkü hikayesi anlatılan bir insan yaşamaya devam eder.

Alp, 5 Aralık 2010 tarihinde dünyaya geldi. Ona Alpino derlerdi.

Alpino'nun neredeyse her konuda fikri ve bilgisi vardı. Sınıfta işlenen her konuda söyleyecek sözü vardı.

Kız kardeşi Ayliz'in hayattaki ilk öğretmeniydi. Hep ona bir şeyler öğretirdi.

"Çocuk Hakları" savunucusuydu. Genel olarak haklar konusunda duyarlıydı. Ne olmak istediğine karar verebilecek bir yaşta değildi ancak toplumsal konularda bariz bir becerisi vardı.

Çok komik ve şakacı bir çocuktu. Sosyaldi. Eğlenceliydi.

Abisi gibi zekiydi de aynı zamanda. Satranç oynardı. Mental aritmetiği çok başarılıydı.

O da ailesiyle vakit geçirmeyi çok sever, teknede birlikte geçirdikleri zaman hiç bitmesin isterdi.

Alp de abisi Doruk da hayvanları çok severdi. Spike ve Lina isminde 2 köpekleri vardı.

Tatlıya düşkündü. Özellikle baklava favorilerindendi. Antep fıstığına da bayılırdı.

Saatlerce Playstation'da oyun oynayabilirdi. FIFA, PES ve Fortnite en sevdiklerindendi.

Annesi şan ve piyano eğitmeniydi. Babası ve halasıysa milli voleybolculardı.

Abisi Doruk gibi, Alpino'nun genlerinde de bu şahane kombinasyonu görmek mümkündü.

Sesi annesi gibi çok güzeldi. Gitar çalmayı da öğreniyordu.

Voleybol oynamaya ise babası ve halası gibi bayılırdı. Yetenekliydi de. Okulunun voleybol takımına girmişti abisiyle birlikte.

Takım Kıbrıs'ta şampiyon oldu. Turnuva için Adıyaman'a gittiler. İsias Otel'de kalıyorlardı.

6 Şubat 2023'te 12 yaşındaki Alp'in ve abisi Doruk'un hayatları, onların ve ailelerinin elinden ALINDI!

Her malzemesinden kalitesizlik akan, her aşaması bilgisizlik dolu bu "otel"in depremde yıkılması kader mi şimdi? Hayır! Buna kader demeyeceğiz. Bir ailenin iki çocuğunu birden alanların hesap verdiğini bu dünyada görene kadar mücadele verilecek. Bu işte parmağı olan herkes teker teker bulunacak!

Hikayeler anlatılmaya, Alp yaşamaya devam edecek.

Hepimiz Alp'in annesi Ayşe hanım, babası Osman bey, küçük kardeşi Ayliz ve tüm ailesinin yanındayız!

Sevgili Alp Akın'nın hikayesini kaleme alan, kız kardeşimiz Mine Kavasoğulları, bu yazıyı mimarintersi Instagram sayfasında paylaştı. Biz de Mine Kavasoğulları ve Abide'nin ailesinin izinleriyle, Abide'nin bıraktığı izleri binlerle paylaşmak istedik ve sizlere Mine'den bir not getirdik: "Paylaşım ailenin izniyle yapılmıştır. Fotoğraf ve metnin yazılmasında kullanılan bilgiler aile tarafından Mimarın Tersi'ne gönderilmiştir. Gönderiye yorum yaparken aile adına hassas olmanızı rica ederim. Ben Kıbrıslı olarak deprem gerçekliğini ve kaybettiğimiz hayatların bir sayıdan ibaret olmadığını, depremde kaybettiğimiz Kıbrıslı çocukların hikayelerini yazarak hatırlatmak istiyorum. Onbinlerce tamamlanmamış hikaye var. Siz de bildiğiiz kişilerin hikayelerini paylaşın. Hikayesi anlatılan insanlar yaşamaya devam eder. Ailelerimizin mücadelesinde yanlarında olmak için bu gönderiyi hikayenizde paylaşabilirsiniz. Bu mücadele depremde elimizden alınan herkes için. Bu mücadele adalet için"

#isiashepimizindavası