Hikayeler Anlatılmaya, Doruk Yaşamaya Devam Edecek

6 Şubat Depreminde, Adıyaman'da kaybettiğimiz kardeşlerimizin hikayelerini kaleme alan sevgili kız kardeşimiz Mine Kavasoğulları'na teşekkür ederiz.

Kadınların hikayelerini paylaşan, "Deneyim paylaşınca güzeldir." inancıyla çalışan BinYaprak ailesi olarak, 29 Ekim'de BinYaprak Hikaye Hasadı Hareketini başlattık. Cumhuriyetimizin 2. yüzyılına kadınların hikayelerini hediye etmek için çıkacağımız Hikaye Hasadı'na, depremde kaybettiğimiz kardeşlerimizin hikayelerini yayınlayarak başladık. Depremde kaybettiğimiz tüm kardeşlerimizi asla unutmadık ve unutturmayacağız. Bu yazıda olduğu gibi, kaybettiğimiz kardeşlerimizin hayat hikayelerini, deneyimlerini, bilgeliğini, ilhamını ve hayat enerjisini dijitale taşıyıp, sözleri ve yaşadıklarıyla bıraktığı izlerini binlerle paylaşmak istiyoruz. 

Sevimlilik ve karizmatiklik arasında bir yerlerde gezen bu güzel çocuğun adı Doruk Akın ve ben size onun hikayesini anlatacağım çünkü hikayesi anlatılan bir insan yaşamaya devam eder.

Doruk, yani ailesinin Doruk Paşa'sı, 17 Mart 2009 tarihinde dünyaya geldi.

Çok ağırbaşlı bir çocuktu fakat çok da şakacıydı.

Zekiydi. Satrançta Kıbrıs 2.liği vardı. Mental aritmetikte çok iyiydi. 4 basamaklı sayıları kafasından rahatlıkla çarpardı.

Duygusaldı. Çok hassas bir kalbi vardı.

Tüm ailenin bir araya geldiği kalabalık toplaşmaları çok severdi.

Doralay isimli eski teknelerinde geziye çıkarlardı bazen. Doruk Paşa bayılırdı bu gezilere.

Adana kebabın hastasıydı. Kremalı tavuğu da çok severdi ama yanında muhakkak pilavı da olmalıydı. Yemeğe ekstra bir ilgisi vardı. Sıklıkla yemek programları izler, kültürünü geliştirirdi. Neredeyse gurme olacak kadar iyiydi yemek bilgisi ve zevki. Henüz yemekleri kendi yapmazdı ancak tuttuğu bir tarif varsa mutlaka babaannesine veya anneannesine yaptırırdı.

Annesi şan ve piyano eğitmeniydi. Babası ve halasıysa milli voleybolculardı.

Genlerinde de bu harika müzik ve spor kombinasyonu ortaya çıkmıştı.

3 yaşında bateri çalmaya başladı.

Büyük bir Galatasaray tutkusu vardı. Eski-yeni ayırt etmeksizin Galatasaray'ın bütün maçlarını izlerdi. Takımla ilgili videolar izleyip bilgisini geliştirirdi.

Alp ismindeki küçük erkek kardeşi ile beraber voleybola aşıklardı. Doruk Paşa'nın günden güne uzayan boyu da bu aşkı destekliyordu. İkisi birden okulları GMTMK'nın voleybol takımına girdiler.

Takım çok başarılıydı ve Kıbrıs'ta şampiyon oldu! Turnuva için Adıyaman'a gittiler. İsias Otel'de kalıyorlardı.

6 Şubat 2023'te 14 yaşına girmesine sayılı günler kala, Doruk'un hayatı, hem takım arkadaşı hem de küçük kardeşi Alp'le beraber, onların ve ailelerinin ellerinden ALINDI!

Bu acıya asla kader demeyeceğiz! Hiçbir yönetmeliğe uymadan yapılan, lüks otel diye satılan bu "yapı"nın ardındaki tüm sorumlular hesap verecek! Parmağı olan herkes teker teker bulunacak!

Hikayeler anlatılmaya, Doruk yaşamaya devam edecek.

Hepimiz annesi Ayşe hanım, babası Osman bey, küçük kız kardeşi Ayliz ve tüm ailesinin yanındayız! 

Sevgili Doruk Akın'ın hikayesini kaleme alan, kız kardeşimiz Mine Kavasoğulları, bu yazıyı mimarintersi Instagram sayfasında paylaştı. Biz de Mine Kavasoğulları ve Abide'nin ailesinin izinleriyle, Abide'nin bıraktığı izleri binlerle paylaşmak istedik ve sizlere Mine'den bir not getirdik: "Paylaşım ailenin izniyle yapılmıştır. Fotoğraf ve metnin yazılmasında kullanılan bilgiler aile tarafından Mimarın Tersi'ne gönderilmiştir. Gönderiye yorum yaparken aile adına hassas olmanızı rica ederim. Ben Kıbrıslı olarak deprem gerçekliğini ve kaybettiğimiz hayatların bir sayıdan ibaret olmadığını, depremde kaybettiğimiz Kıbrıslı çocukların hikayelerini yazarak hatırlatmak istiyorum. Onbinlerce tamamlanmamış hikaye var. Siz de bildiğiiz kişilerin hikayelerini paylaşın. Hikayesi anlatılan insanlar yaşamaya devam eder. Ailelerimizin mücadelesinde yanlarında olmak için bu gönderiyi hikayenizde paylaşabilirsiniz. Bu mücadele depremde elimizden alınan herkes için. Bu mücadele adalet için"

#isiashepimizindavası