Mezun Olmak Üzerine...

CampusWinner Cansu Tedemir'in mezun olmak üzerine yazığı yazıyı birlikte okuyalım!

Bir Cumartesi gecesi yurttan bildiriyorum. Ne demek Cumartesi gecesi yurttayım? Nasıl sabaha kadar dans etmiyorum?

Biraz yorgunum. Mezun oluyorum. Ve bu yazıyı da kendimi biraz dinlemek için yazıyorum.

Bir yanım dingin. Geçen 5 yılda hiç ara vermeden yediğim tüm yemekleri sindirmeye yeni başladı.

İkinci yanıma her şeyi aynı anda iste-memem gerektiğini hala öğretemedim. Direniyor. Direniyor ama bu noktada istenilen şeyler hem okulda başarılı olayım, hem eğleneyim, hem de bir yerlerde çalışıp kendi paramı kazanayım gibi basit değil.

Çünkü bunları yeterince istersen, daha az uyuyup, kendi potansiyelini biraz daha verimli kullandığında yapabiliyorsun. E biliyorsun, ben yaptıysam sen de yaparsın.:)

Ancak 18 yıllık eğitim öğretim hayatının son 6 ayına giriş yaparken, uykusuz da gezsen, yeterince istesen de tüm istekler birer seçim, birer yol ayrımı ve hepsinden aynı anda yürünmüyor.

Artık ne sokaklar, ne ülkeler, ne de vakit yetiyor. Dünya dar geliyor ama çok hızlı dönüyor.

Ve ben bugün,

Hem köklü markaların ekiplerinde çalışarak daha fazla insana ve kaynağa ulaşmak istiyorum, hem de kendi işimde kendi ürettiğim ürün ve marka için saatlerimi özgürce harcamak istiyorum.

Hem uzak uzak ülkelere gitmek, bütün hayatları tanımak istiyorum; hem bir yere, bir işe, bir kişiye ait hissetmenin huzuruna sahip olmak istiyorum.

Saatlerce denize, gökyüzüne bakmak istiyorum ama aynı zamanda daha hızlı yürümek, hatta koşmak ve daha çok öğrenmek istiyorum.

Tüm bunları aynı anda istemeyi içinde bulunduğumuz bu hızlı yaşamla&yeni nesil olmakla o kadar da bağdaştırmıyorum. Bana bunları istemeyi öğreten, ilham veren güçlü insanlar var, hem yakın çevremde, hem de tarihte, benden fersah fersah uzakta.

Sadece bugün mezun olurken biraz bocalıyorum. Yani belki istediklerimin hepsini yine yapacağım ama sırasıyla yapmak, sabırla beklemek işime gelmiyor.

Aslında diyeceğim o ki hayat akıp geçerken, anlatmaya değer hikâyeler yaşamaya çalışıyorum. Nazım'ın da dediği gibi "Yaşadım" diyebilmek için sıvıyorum kollarımı. Çünkü hayat buna değer.

Çünkü sen,

Buna değersin.